maandag 15 oktober 2012

Visite Visite, oh dat wordt genieten

De maand oktober is al een tijdje aan de gang, en ik geloof dat ik hier nog steeds van alles uitspook. Eens even zien wat ik me allemaal voor de geest kan halen.

Datum: Vrijdag 5 oktober, 14:00
Locatie: metro rode lijn Logan Airport.
Reden: Visite!

De eerste bezoekers uit Nederland, bloedverwanten, Yvonne (hierna te noemen 'zus') en Ellen (hierna te noemen 'mama') komen deze dag aan. Voor beide de eerste keer op Amerikaans grondgebied. Het reisschema dat voor hen op de planning staat is Boston, New York en Washington DC. Inmiddels 2 maanden geleden dat ik ze voor het laatst gezien heb. Na een warm onthaal, een taxi rit, maaltijd en een Starbucks, zit je al snel op einde van dag 1.
Het weekendje zag er ongeveer zo uit: terrassen, shoppen en je omvormen tot Amerikaan door al die overbodige calorieën naar binnen te werken. Maar er was er toch wel één echt hoogtepunt van dit weekend...

De ducktour!



Een tour van 90 minuten laat de beste dingen zien die Boston te bieden heeft. De jaloezie hangt nog steeds bij sommige groepsgenoten. Ze ontkennen het, maar het is waar!

Let's Go to NY

Een weekend later zaten mijn zus en mama in New York, en het mocht zo zijn dat ze ruimte over hadden voor een overnight guest. Zo gezegd, zo gedaan, op 12 oktober de bus gepakt richting NY. Heerlijk gechilled in de miljoenen stad. "Het voelde een beetje als thuiskomen" (brag).

Deze reusachtige, tijdloze, beweeglijke, zenuwslopende stad van huilende sirenes,  gierende banden, miljoenen lichtjes, 9/11, een koffie of snelle hap in de hand, gele taxi's en iets te grote gebouwen is een sfeertje die je elders ter wereld niet tegen komt, NY dus.

Mijn kaken zijn flink op de proef gesteld dit weekend, ik heb me wederom staan vergapen op Time-Square, Rockefeller, Queens bridge, het station en voor het Empire State building, maar ook door het voedsel.

Rockefeller view
Toeval treft het, de buren van het hotel runden een seksmuseum in NY. Even kennismaken, niet heel bijzonder, maar leuk genoeg om een uurtje rond te kijken.

Zondagavond terug naar Boston, in een bus vol jappen of chinezen. Waar je naast een vrouwelijk gestalte komt te zitten die zo spannend een film aan het kijken is, dat ze vergeet haar rotte vis zo snel mogelijk naar binnen te werken. Bij elk hapje, voor haar mond even pauze nemen vanwege de spanning in jackiechan12, zodat ze heel de bus kan verpesten met haar rotte lucht. Ja, ik was licht geïrriteerd, ik houd niet van Whiskas.

Maar terug in Boston nu, deze week even opladen voor aankomend weekend, opnieuw een weekendje rondlopen alsof mijn kiezen tegenpolen zijn.

vrijdag 5 oktober 2012

Op de biechtstoel.

Tot dusverre ben ik altijd eerlijk geweest op mijn blog.
En dat wil ik graag blijven.
Dus vandaar dat ik iets op te biechten heb.

Het bericht op facebook van 29 september is fake, nep, verzonnen, geript, bedrog, façade, schijn, show, vals, een wassen neus!

Het gaat om het volgende bericht:

"Whale watching. Zo gaaf, echt niet willen missen gewoon. Toch Lennert en Niels!"

.......
-"En de drie foto's die er op staan dan?"
Deze?



Toets het in op google, gegarandeerd dat je dezelfde foto's ziet haha!


 Enig sarcasme was er toch wel uit te halen?
 
De 29e van september zouden we aanvankelijk gaan whale watchen, helaas kon dit niet door gaan vanwege het slechte weer en is het opgeschort. Deze trip zal later worden hervat, daarna zal ik zorgen voor echte foto's, en niet van google, beloofd.
En ik was zoooooo teleur gesteld, dus om me zelf te troosten heb ik mezelf ge-brain-washed en net gedaan alsof ik wel ben gegaan. Dat maakte mijn dag toch weer een heel stuk beter!

zondag 23 september 2012

Homerun

Stonersday

De staat MA gaat net als Nederland heel relaxed om met het gebruik van marihuana. Best raar, want Nederland staat er om bekend dat zij het enige land ter wereld is met het gedoogbeleid. Nou, hier dus ook. Je mag ongeveer 1 gram bij hebben, maar als je openbaar rookt wordt het in beslag genomen. Ter ere van dat, is er 1 dag per jaar dat alle stoners bij elkaar komen en er openbaar gerookt mag worden in het grootste park van boston.

Hempfest


Geniaal, ik heb me wel vermaakt tussen de hippies en en de smokey-mc-pods.


Homerun

De 'Red Sox' is de honkbal ploeg die voor Boston uit komt, ze speelden vrijdag de 21e een thuis wedstrijd tegen Baltimore. Geruchten gingen de rondte dat ze kans zouden hebben om de punten in eigen huis te behouden. Maar de Red Sox bakken er dit jaar niet veel van dus het zou spannend gaan worden. Er op af.



Fenway Park is het honkbalstadion van de Boston Red Sox
Het stadion opende haar deuren op 12 april 1912.
Dit jaar vierde het haar 100e verjaardag.
Dit maakt Fenway het oudste nog steeds gebruikte stadion van Major leauge Baseball. 
In de volksmond in Boston heet het stadion "Fenway" en biedt het plaats aan 38.805 fans



Jezelf vermaken tijdens deze wedstrijd is geen probleem, de sfeer zat goed in, ondanks dat de Red Sox al snel tegen een achterstand aan keken.
Na 180 minuten, 0 homeruns, 1 hotdog, 2 doelpunten, 2 filmpjes, en 20 foto's was de 9e inning voorbij, de Red Sox zijn strijdend ten onder gegaan en hebben verloren met 2-4.



zaterdag 15 september 2012

woensdag 12 september 2012

Tot morgenvroeg

-->
Donderdag is een relatief lange dag, van 09:30 tot 12:30 Engels. We hebben een assignment gekregen voor vrijdag. Ik mocht iets gaan vertellen over het oudste huis van Boston welke vernoemd is naar een knaap genaamd Paul Revere, een belangrijke patriot in de tijd van 1770 – 1800.  Mm....

’s Middags mijn extra keuze vak video productie gehad. Het eerste filmpje is een elevator pitch van 1 minuut maken. Eens kijken hoe we dat gaan aan pakken. Deadline over 2 weken. Voor later een zorg.

Tussendoor het één en ander voor bereid over Paul Revere. Interessante kerel op een paard, als je niks te doen hebt, zou ik het je nog niet aan raden om te lezen wat hij allemaal gedaan heeft.

Donderdag avond, opstap, zuipen, en naar huis. Ik kwam een bekende tegen, ze was bob die avond. Nice, die kon me dus mooi thuis afzetten, een relaxt feitje dat ze niet verteld had, ze reed een dikke cabrio. Heerlijk om daar ’s nachts mee aan te komen op de campus. Zelfs de security was jaloers, fuckers.

Vrijdag een presentatie gegeven over Paul Revere zijn huis. Oudste huis van Boston, bladiebla bladiebla.. Resultaat een 92/100. Na een avondje stappen, zo slecht nog niet.




Op de zaterdagavondplanning stond een huisfeest op het programma. Via via via te horen gekregen, maakt niet uit, iedereen was welkom. Helaas geen groot feest geworden.  We besloten om 01:30 de metro terug te pakken en waren om 02:00 terug bij de campus. 
Slapen? Nahhhh, even chillen bij Charles River. Er lagen 3 jachten aan de pier, bij één klonken de heerlijke gitaarnoten over de rivier heen. Er zaten twee kerels van 46 voor, mee aan de praat geraakt, en zijn er uiteindelijk maar bij gaan zitten. Echt relaxte kerels, we hebben ongeveer 5½ uur bij hen door gebracht. We hebben nog een rondje gevaren op de Charles River:

Muziek aan, en je hebt een perfecte setting voor een zomernacht.  En als dan de zaterdagochtendzon opkomt, en je bent nog maar met 2 gasten en 2 vrouwen (+ die Amerikanen, eigenaren van de boot), weet je dat het tijd is om naar huis te gaan. 

Om 09:30 ging de wekker weer, tijd om een dagje te shoppen bij een mega outlet store. Echt een goed idee na 2 uur geslapen te hebben. Nee..
Meer dan een bord spaghetti, fanta en een polo heb ik niet gekocht.  Dat was een te grote opgave.

’s Middags stond er in de achtertuin Mixfest op het programma. Een gratis festival met optredens van Gavin DeGraw en Train. 
Ondanks af en toe een regenbui, heb ik me prima vermaakt tussen de duizenden mensen. 

Ook deze zondag goed afgesloten op Faneuill Hall (wannabe Stratum). Jep, we chillen goed.

woensdag 5 september 2012

De eerste week (+2 dagen)

-->
Op naar Boston centrum. Waar ik heel de dag een rond wandellende vraagteken aan het uithangen was. Als een ongeleid projectiel de stad door razen. En dwars door Boston-Common park waar mijn school aan ligt. Dan maar eens kijkje nemen. 

Boston Common Park, grenst aan Fisher College

- De Universiteit ligt in de wijk Back Bay in de straat Beacon Street, één van de hoofdstraten die door Boston loopt.  Fisher telt  ~1.000 leerlingen en opende haar deuren in 1903. Het is een privé school en blijft redelijk bescheiden. Aan beide kanten van de straat wonen de leerlingen op de campus, in de zo geheten Dorms. De studenten eten, wonen, slapen en studeren op de campus-.


Fisher college, de eerst komende 20 gebouwen (rechts) zijn allemaal van Fisher.

2 dagen na aankomst konden we onze Dorm bewonen. Een kamer op de 2e verdieping van de campus. Een relaxed kamertje, maar nog aardig kaal, er staat bij binnenkomst een bureau, bed, en kast. Tot dusverre is er een koelkast gescoord.
(Een simpele bank en salontafel zouden relaxed zijn, even kijken of die goedkoop op de kop getikt kunnen worden).

In een snel overzicht wat ik  gedaan heb.
Is het niet helemaal duidelijk?
Uitleg gewenst?
Ah,
vette pech.

·      Engels niveau bepaald met de 1e test
100 multiplechoice vragen, 95 goed, 5 fout.
Engels niveau lvl 9, hoogst haalbare niveau, pretty nice!
·      Op het grootste gebouw van Boston, Prudential Tower, gestaan om de skyline te checken. Daarna eten met alle internationale studenten.
·      Uit eten geweest op een te mooie locatie, uitzicht over zee/haven, classy.
·      Museum van moderne kunst geweest.
·      Jazz-concert bezocht, setting bij de haven, biertje erbij.
·      Zaterdag opstap geweest in een club,  3 verdiepingen, gratis eten in de vorm van een lopend buffet (best sick in een discotheek).

95/100.

Zondag:
We zijn met de ‘Freshmans’ (1e jaars), op een movie tour geweest. Er zijn hier dikke films gefilmd waarvan ik dat niet wist.
Boondock Saints, The departed, TED (Draait bijna in de bios in NL) The Town, A perfect storm, en nog vele andere.
Aansluitend eten naar binnen gewerkt, gevoetbald in het park,  een concert aangehoord van een wannabee band die Coldplay imiteerden. Even opfrissen thuis  waar we onverwachts bezoek kregen van DCG (Desperate College Girls). Plakken nummers op je deur in de hoop dat je ze belt. ‘Goed bezig dames, jullie komen er wel’.
Daarna naar de Bios om de film TED te zien, geniale film, aanrader, ook om te zien hoe de wijk Back Bay eruit ziet, de wijk waar ik woon.


·      MAANDAG:
LABOR DAY! Geen idee wat het inhoud, maar goedkoop kleren scoren in ieder geval. Wat nodig was, ’s avonds stond een fancy boot party op de planning. Een boot van 3 verdiepingen waar een feest voor 500 personen klaar stond. Uiteraard met eten aan boord, die Amerikanen moeten toch hun overbodige calorieën naar binnen kunnen werken. Maar een party was het. De freshmans gingen los alsof hun leven er van af hing. Het woord ‘Deggeren’ werd in beeld getoond, hier noemen ze dat ‘grinden’, daar waren wij als Nederlanders iets te nuchter voor, fucking vet feest, dat wel.

·      Dinsdag eerste officiële eerste schooldag, elke dag les van 09:30 – 12:30, en dinsdag en donderdag een extra vak; video bewerking van 15:30 tot 16:45.

Wat er inmiddels bijna elke avond op de planning staat is chillen in het park. Al eens eerder vermeld in deze blog, de campus grenst aan een open park. ’s Avonds nog heel even heen, en dan slapen.

dinsdag 28 augustus 2012

Vandaag is het de eerste dag


Maandag 27 augustus,
4;30,
Hapert

De wekker gaat éénmalig over, meteen uitgezet, snel omgekleed, wat eten naar binnen gewerkt en op naar Schiphol. De lang naar uitgekeken dag was nabij, alleen nog twee vluchten van cumulatief 9 uur uitzitten, + een wachttijd van 2uur tussen de vluchten in.
KLM, de maatschappij die deze reis verzorgde, heeft me op de heenweg prima vermaakt. Eten en drinken op zijn tijd, en met de films Intcouables en Contraband vliegt de tijd voorbij.
De landing was in Toronto, KLM vliegt niet rechtstreeks op Boston. Na 2 uur chillen in Canada, ging de volgende vlucht naar Boston. Dit vliegtuig van Delta Airlines was niet meer dan een bus op wielen. Maximaal 48 personen. Dan is het opstijgen, vliegen en landen niet zo’n feest. Elke beweging is te voelen, maar de vlucht duurde maar 1uur en 20m. Vanuit het vliegtuig kon je stad Boston al zien liggen, wat een mooie stad.
Vliegtuig geland, koffer van de band gehaald, en 45m na de landing zaten we in de taxi. Die eerste rit is het meest indrukwekkend, vanuit de taxi doe je de eerste indrukken op van een stad die je al vaak verkend hebt via google streerview. 
Gearriveerd in ons Hotel Double Tree by Hilton, waar het lokale tijd 19:00 was (01:00 NL tijd). De reis; prima verlopen.
Om een jetlag te voorkomen zijn we gaan eten en daarna naar de harbor gelopen, waar duidelijk de duurdere appartementen stonden. Een erg mooie wijk, waar je de uitkijkt op het centrum, een mooie skyline 's avonds.

Skyline van Boston





Maar voordat we het centrum ingaan, eerst maar eens wat slapen, het is inmiddels 23:00 lokale tijd, 05:00 NL tijd.